Tuesday, August 20, 2013

၀ါေခါင္လျပည့္ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႕

၀ါေခါင္လျပည့္ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႕

Image Hosting


ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္အခါက ရဟန္းေတာ္ငါးရာတို႕သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံမွ ကမၼဌာန္းတရားမ်ားကိုအသီးသီးယူေဆာင္ၿပီး ေတာအုပ္တခုမွာ ၀ါဆို၊ ၀ါကပ္ျခင္းျပဳေတာ္မူၾကပါသည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ျမင့္ျမတ္လွေသာသီလတန္ခိုးေၾကာင့္ ေနရာဖယ္ေပးရေသာ နတ္အခ်ိဳ႕မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားေတာအုပ္တြင္းမေနႏိုင္ေအာင္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ အာ႐ံုမ်ား(ဥပမာ - အစြယ္တကားကားႏွင့္ဘီလူးႀကီးပံုမ်ား၊တေစၦ၊ သရဲပံုမ်ား၊ ေအာ့အန္ခ်င္စရာေကာင္း
ေလာက္ေသာအပုပ္နံ႕မ်ား) အာ႐ံုအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေျခာက္လန္႕ၾကပါသည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္

အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအာ႐ံုမ်ားျမင္ၾကၿပီး ကမၼဌာန္းတရားကို ေျဖာင့္ေအာင္ႏွလံုးမသြင္းႏိုင္ၾကဘဲ
 စိတ္ဓါတ္မ်ားေျခာက္ျခားၿပီး ၀ါတြင္းကာလမွာပင္ ျမတ္စြာဘုရား႐ွိရာ သာ၀တၳိျပည္၊
 ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ကိုျပန္သြားၾကပါသည္။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက " ခ်စ္သား
ရဟန္းတို႕၊ ေမတၱာတရားပြါးမ်ားၿပီး ကမၼဌာန္းတရားကို အားထုတ္ၾကပါ။ ေမတၱာလက္နက္ကို ယူေဆာင္ၿပီးေတာအုပ္သို႕ျပန္သြားၾကပါ " ဟု တိုက္တြန္းေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

 ေမတၱာသုတ္ေဒသနာေတာ္ကိုလည္း ေဟာၾကားေပးေတာ္မူလိုက္ပါသည္။
 ေမတၱာသုတ္ေဒသနာေတာ္အား ေဟာၾကားေတာ္မူေသာေန႕မွာ ၀ါေခါင္လျပည့္ေန႕ ျဖစ္ပါသည္။ 
ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္အတိုင္း နတ္၊ ျဗဟၼာမ်ားအား ေမတၱာပို႕ၿပီး တရားအားထုတ္ေသာအခါရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ေမတၱာမ်ားေၾကာင့္ နတ္၊ ျဗဟၼာမ်ားသည္ ခ်စ္ခင္လာၾကၿပီး အရင္လိုမေျခာက္လွန္႔ေတာ့ဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနၾကပါေတာ့သည္။ ရဟန္းေတာ္ငါးရာတို႕လည္း ၀ါေခါင္လအတြင္း ေတာအုပ္ထဲမွာပင္ဒုတိယ၀ါကပ္ေတာ္မူၾကၿပီး ေမတၱာတရားမ်ားကိုပြါးမ်ားရင္း ၀ိပႆနာတရားေတာ္မ်ားကိုဆက္လက္အားထုတ္ေတာ္မူၾကပါသည္။ ရဟန္းေတာ္ငါးရာတို႕သည္လည္း
 ၀ါမကၽြတ္မီအခ်ိန္တြင္ပင္ ကိေလသာ၊ အာသေ၀ါတရားမ်ား ကုန္ခမ္းေသာ ရဟႏာၱအ႐ွင္ျမတ္မ်ား
 ျဖစ္ေတာ္မူၾကပါသည္။ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းေတာ္ငါးရာတရားအားထုတ္ေသာအခါ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာသျဖင့္တရားအား ထုတ္ႏိုင္ၾကေစရန္ ေမတၱာသုတ္ေဒသနာေတာ္ျမတ္အား ၀ါတြင္းကာလ ၀ါေခါင္လျပည့္ေန႕တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ျခင္းကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး ၀ါေခါင္လျပည့္ေန႕အား
 ေမတၱာအခါေတာ္ေန႕အျဖစ္ အထိမ္းအမွတ္ျပဳလုပ္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ 

ေမတၱသုတ္ေတာ္လာ ေမတၱာပြါးနည္း (၁၁) နည္း
(၁) လံုးစံုမ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါ၊ ခ်မ္းသာကိုယ္၊ စိတ္ၿမဲပါေစ။
      ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း၊ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
(၂) ေၾကာက္တတ္, မေၾကာက္တတ္၊ ႏွစ္ရပ္မ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါ၊ ခ်မ္းသာကိုယ္၊ စိတ္ၿမဲပါေစ။
      ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း၊ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
(၃) ျမင္အပ္, မျမင္အပ္၊ ႏွစ္ရပ္မ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါ၊ ခ်မ္းသာကိုယ္၊ စိတ္ၿမဲပါေစ။
      ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း၊ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
(၄) ေ၀းေန, နီးေန၊ ႏွစ္ေထြမ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါ၊ ခ်မ္းသာကိုယ္၊ စိတ္ၿမဲပါေစ။
      ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း၊ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
(၅) ဘ၀ဇာတ္ဆံုး, မဆံုးမ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါ၊ ခ်မ္းသာကိုယ္၊ စိတ္ၿမဲပါေစ။
      ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း၊ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
(၆) ႐ွည္, တို, အလတ္၊ သံုးရပ္ခႏၶာ၊ သတၱ၀ါ၊ ခ်မ္းသာကိုယ္၊ စိတ္ၿမဲပါေစ။
      ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း၊ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
(၇) ႀကီး, ငယ္, အလတ္၊ သံုးရပ္ခႏၶာ၊ သတၱ၀ါ၊ ခ်မ္းသာကိုယ္၊ စိတ္ၿမဲပါေစ။
      ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း၊ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
(၈) ဆူ, ႀကံဳ, အလတ္၊ သံုးရပ္ခႏၶာ၊ သတၱ၀ါ၊ ခ်မ္းသာကိုယ္၊ စိတ္ၿမဲပါေစ။
      ဥပဒ္ရန္ေဘး၊ ကင္းစင္ေ၀း၊ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
(၉) လူအခ်င္းခ်င္း၊ လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္း႐ွင္းၾကပါေစ။
(၁၀) အထင္ေသးျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း၊ ကင္း႐ွင္းၾကပါေစ။
(၁၁)ဆင္းရဲလိုျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း၊ ကင္း႐ွင္းၾကပါေစ။

ေမတၱာပို႕သမႈ အက်ိဳး (၁၁) ပါး
(၁) ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရျခင္း၊
(၂) ခ်မ္းသာစြာ ႏိုးရျခင္း၊
(၃) မေကာင္းအိပ္မက္ မျမင္မက္ရျခင္း၊
(၄) လူတို႕ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ျခင္း၊
(၅) နတ္တို႕ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးျခင္း၊

(၆) နတ္တို႕ ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္း၊
(၇) မီး, အဆိပ္, လက္နက္ မသင့္ႏိုင္ျခင္း၊
(၈) စိတ္လ်င္ျမန္စြာ တည္ၾကည္ျခင္း၊
(၉) မ်က္ႏွာ႐ုပ္အဆင္း ၾကည္လင္႐ႊင္ျပျခင္း၊   
( ၁၀) မေတြေ၀ဘဲ ေသရျခင္း၊
(၁၁) ေသေသာအခါ ျဗဟၼာျပည္သို႕ လားရျခင္း။

ေဆာင္ပုဒ္။        ။ အိပ္, ႏိုး, ခ်မ္းသာ၊ ေကာင္းစြာအိပ္မက္၊ ခ်စ္လ်က္ လူနတ္၊
                                                                           
                         ေစာင့္လက္နက္မ်ား၊ မီး, ဆိပ္, ဓါးတို႕၊ ေ႐ွာင္႐ွားကိုယ္မွာ၊
                         လ်င္စြာစိတ္တည္၊ ႐ႊင္ၾကည္မ်က္ႏွာ၊ ေသခါမေတြ၊ လားေလျဗဟၼာ၊                                      
                        ဆယ့္တစ္ျဖာသည္၊ ေမတၱာပြါးမႈ  အက်ိဳးတည္း။
                        တစ္ေန႕သံုးခါ၊ အိုးတစ္ရာျဖင့္၊ ခ်က္ကာထမင္း၊ ေကၽြးေမြးျခင္းထက္၊                                                                                    
                        မယြင္းစင္စစ္၊ ႏို႕တစ္ၫွစ္စာ၊ ႀကိမ္သံုးခါမွ်၊                        
                     ေမတၱာပြါးမ်ား၊ က်ိဳးႀကီးမားသည္၊ ဘုရားျမတ္စြာ  မိန္႕ခြန္းတည္း။      

No comments: